ex libris Mišići od Kaljevića i od Lučića O precima Živojina R. Mišića, povodom knjige Petra Opačića "Vojvoda Živojin Mišić" Zdravko Ranković

podnaslovi } Mišići od Kaljevića i od Lučića Pažnji marljivog i istrajnog proučavaoca prošlosti Uzdamo se da će biti pronađeno

Pažnji marljivog i istrajnog proučavaoca prošlosti

V. B. Savića izmakla je tada činjenica da su se struganički Mišići (Mišovići) izvesno vreme prezivali - Lučići. Na spomeniku u vidu krsta što se sada nalazi uz spomen muzej u Struganiku a do otvaranja muzeja stajao na breščiću iznad kuće Tomislava Mišića, uklesano je da taj „beleg postavi” Mišo svom bratu Živanu Lučiću (“rodom Kaljević”) koji je živeo 38 godina, a umro 18. avgusta 1814. Na taj način je dovedena u pitanje Savićeva tvrdnja da je Živan Kaljević otac Mišin; oni su, očigledno je, bili braća. Potrebno je, prema tome, naknadno utvrditi ko je bio pradeda Živojina R. Mišića po ocu, odnosno deda Radovana Mišića i otac Miše Lučića (“rodom Kaljevića”). Mogući odgovor - Luka Kaljević.

Inače, pod prezimenom Lučić, Mišo je upisan i u spisku Struganičana koji su 1834. godine bili obavezni da od meda iz sopstvenih pčelinjaka daju desetak državi. Mišo je promenom prezimena bar za izvesno vreme očuvao uspomenu na svoga oca (ili dedu, to bi, ponavljamo, trebalo razjasniti) Luku Kaljevića. (Spisak davalaca desetka u medu iz Sreza kolubarskog objavio je Mirko Bojanić u našem Kalendaru „Kolubara”.)
O ženi koja je početkom 19. veka rodila Živojinovog oca Radovana i strica Radosava - Anici - zna se samo toliko da je umrla 28. aprila 1841. godine.

Unekoliko su potpunija znanja o njenoj snahi, Živojinovoj majci Anđeliji. Ćerka je Atanasija Damjanovića iz suvoborskog sela Koštunića gde je rođena oko 1815. godine. Kad je u leto 1863. popisivano stanovništvo Koštunića, u tom su selu postojali petori Damjanovići ali se ne može ni naslutiti s kojim bi od njih Anđelija Damjanović-Mišić mogla da bude u najbližem srodstvu. Na prvom mestu u tom popisu je domaćinstvo starog uglednog trgovca Jovana Damjanovića (star 80 godina, najimućniji u selu), a slede domaćinstva Pavla Damjanovića (45 godina), Ilije Damjanovića (45 godina), Đorđa Damjanovića (40 godina) i Stevana Damjanovića (35 godina). Bili su tada u Koštunićima i dvoji Damjanovići. Ime Anđelijinog oca prvi je, koliko je nama znano, spomenuo Mihailo Kole Milovanović u knjizi „Koštunići i Brajići”, objavljenoj pre dve godine, pa ga je odatle preuzeo istoričar Opačić. Anđelija je umrla 1. decembra 1881. godine u Struganiku. U središtu struganičkog groblja je i danas granitni spomenik Anđeliji Mišić koji nadvisuje spomenike svih ostalih Mišića. Podigli su ga „svojoj miloj majci” šestorica njenih tada živih sinova (Nikola, Ivko, Lazar, Vasilije, Teodor i Živojin) i obadve kćeri (Teodora i Živana). Spomeničkim natpisom je precizirano da je Anđelija rođena 1817. godine.